donderdag 29 december 2011
De blauwe vogel
In 1911 werd de Nobelprijs voor literatuur aan de auteur van Gentse origine Maurice Maeterlinck toegekend. In 2011 dus honderd jaar geleden. Hij blijft tot vandaag de enige Belgische schrijver, die deze onderscheiding kreeg. Voor wie graag een werk van deze in België toch tamelijk onbekende, wil horen en beleven kan terecht in de Gentse Sint-Pietersabijd. In het kader van Maeterlinck100 vindt u op deze locatie namelijk de evocatie van het toneelstuk 'De Blauwe Vogel'. Om rustig bij te gaan zitten en tot je door te laten dringen. Er vinden nog tal van andere activiteiten plaats tijdens dit Maeterlinckjaar, maar deze expositie kan een heel mooi startschot betekenen. Doen!
woensdag 28 december 2011
maandag 26 december 2011
Post voor Mevrouw Bromley
Het tweede boek dat de Leeslamp aan een grondige leesbeurt onderwerpt is Post voor Mevrouw Bromley van Stefan Brijs. Als we de recensenten deze keer mogen geloven is het een boek dat heel erg veel te bieden heeft en aan de hooggespannen verwachting ruimschoots overtreft. Onderstaand fragment uit de eerste pagina's van de roman laat in elk geval het beste vermoeden! We worden zo het verhaal ingezogen.
‘Ik was vannacht bij Buckingham Palace. Je had er verdorie bij moeten zijn, John! Met duizenden waren we! En om elfuur toen het... het... hoe noem je dat ook weer?’
‘Het ultimatum?’
‘Dat is het. Toen dat voorbij was, begon iedereen te juichen en te roepen. We hakken ze in de pan! Een rammeling zullen we ze geven! En toen de koning en de koningin op het balkon verschenen, midden in de nacht, begon er een groot feest. Het was geweldig!’ Hij hapte even naar adem en zei toen vastberaden:
‘Ik ga me aanmelden als vrijwilliger, John. De mensen zeggen dat de minister binnenkort een oproep zal doen. Maar daar ga ik niet op wachten! Ze staan nou al in lange rijen bij de Fusiliers.’
‘Martin, je bent...’ Ik moest even nadenken hoe oud hij was. Bijna twee jaar jonger dan ik. ‘Je bent zeventien. Je moet minstens achttien zijn.’
‘Dat interesseert me geen ene moer. Dit wil ik verdomme niet missen! Je denkt toch niet dat ik voor een aalmoes in de dokken blijf werken als alle anderen aan ’t vechten zijn?’
Je loopt te hard van stapel, wilde ik zeggen, maar Martin was me te snel af.
‘En trouwens, alle meisjes zijn dol op een uniform!’ zei hij glunderend.
‘Ik was vannacht bij Buckingham Palace. Je had er verdorie bij moeten zijn, John! Met duizenden waren we! En om elfuur toen het... het... hoe noem je dat ook weer?’
‘Het ultimatum?’
‘Dat is het. Toen dat voorbij was, begon iedereen te juichen en te roepen. We hakken ze in de pan! Een rammeling zullen we ze geven! En toen de koning en de koningin op het balkon verschenen, midden in de nacht, begon er een groot feest. Het was geweldig!’ Hij hapte even naar adem en zei toen vastberaden:
‘Ik ga me aanmelden als vrijwilliger, John. De mensen zeggen dat de minister binnenkort een oproep zal doen. Maar daar ga ik niet op wachten! Ze staan nou al in lange rijen bij de Fusiliers.’
‘Martin, je bent...’ Ik moest even nadenken hoe oud hij was. Bijna twee jaar jonger dan ik. ‘Je bent zeventien. Je moet minstens achttien zijn.’
‘Dat interesseert me geen ene moer. Dit wil ik verdomme niet missen! Je denkt toch niet dat ik voor een aalmoes in de dokken blijf werken als alle anderen aan ’t vechten zijn?’
Je loopt te hard van stapel, wilde ik zeggen, maar Martin was me te snel af.
‘En trouwens, alle meisjes zijn dol op een uniform!’ zei hij glunderend.
Madame Bovary
Op 29 november 2011 werd de Leeslamp aangeknipt boven het meesterwerk van G. Flaubert.
Het boek werd binnenstebuiten gekeerd door de voltallige leesgroep onder deskundige begeleiding van Mia. De roman die op een scharniermoment tussen de romantiek en het realisme verscheen, werd door alle Leeslampjes als een meesterwerk ervaren: tijdloos, magistraal geschreven en meeslepend. Een droomstart voor een leesgroep.
De powerpoint of de hand-outs die bij de leesgroepavond horen kun je aanvragen via een mailtje naar: pieter.malengier@sint-niklaas.be
De avond werd geopend met de voorstelling en voordracht van een gesmaakt gedicht van Flauberts tijd- en geestesgenoot Charles Baudelaire: 'Bedrink je' uit Le Spleen de Paris.
Wees altijd dronken. Daar gaat het om: dat is het enige.
Om niet de afschuwelijke last van de Tijd te voelen die je schouders verbrijzelt
en je naar de aarde toe drukt, moet je je onophoudelijk bedrinken.
Maar waar aan? Aan wijn, aan poëzie, of aan deugdzaamheid, dat moet je zelf weten.
Maar bedrink je. En als je, een enkele keer, op de traptreden van een paleis,
op het groene gras van een greppel, in de sombere eenzaamheid van je kamer,
wakker wordt, en de dronkenschap is al verminderd of verdwenen, vraag dan
aan de wind, aan de golf, aan de ster, aan de vogel, aan de klok,
aan alles wat vliedt, aan alles wat zucht, aan alles wat voortrolt,
aan alles wat zingt, aan alles wat spreekt,
vraag dan hoe laat het is: en de wind, de golf, de ster, de vogel, de klok,
zullen je antwoorden: 'Het is tijd om je te bedrinken!
Om niet de gemartelde slaven van de Tijd te zijn, bedrink je, bedrink je voortdurend!
Aan wijn, aan poëzie of aan deugdzaamheid, dat moet je zelf weten.'
Een gedicht dat goed aansluit op het wedervaren van Emma Bovary en op de gloed die
De Leeslamp uitstraalt.
Het boek werd binnenstebuiten gekeerd door de voltallige leesgroep onder deskundige begeleiding van Mia. De roman die op een scharniermoment tussen de romantiek en het realisme verscheen, werd door alle Leeslampjes als een meesterwerk ervaren: tijdloos, magistraal geschreven en meeslepend. Een droomstart voor een leesgroep.
De powerpoint of de hand-outs die bij de leesgroepavond horen kun je aanvragen via een mailtje naar: pieter.malengier@sint-niklaas.be
De avond werd geopend met de voorstelling en voordracht van een gesmaakt gedicht van Flauberts tijd- en geestesgenoot Charles Baudelaire: 'Bedrink je' uit Le Spleen de Paris.
Wees altijd dronken. Daar gaat het om: dat is het enige.
Om niet de afschuwelijke last van de Tijd te voelen die je schouders verbrijzelt
en je naar de aarde toe drukt, moet je je onophoudelijk bedrinken.
Maar waar aan? Aan wijn, aan poëzie, of aan deugdzaamheid, dat moet je zelf weten.
Maar bedrink je. En als je, een enkele keer, op de traptreden van een paleis,
op het groene gras van een greppel, in de sombere eenzaamheid van je kamer,
wakker wordt, en de dronkenschap is al verminderd of verdwenen, vraag dan
aan de wind, aan de golf, aan de ster, aan de vogel, aan de klok,
aan alles wat vliedt, aan alles wat zucht, aan alles wat voortrolt,
aan alles wat zingt, aan alles wat spreekt,
vraag dan hoe laat het is: en de wind, de golf, de ster, de vogel, de klok,
zullen je antwoorden: 'Het is tijd om je te bedrinken!
Om niet de gemartelde slaven van de Tijd te zijn, bedrink je, bedrink je voortdurend!
Aan wijn, aan poëzie of aan deugdzaamheid, dat moet je zelf weten.'
Een gedicht dat goed aansluit op het wedervaren van Emma Bovary en op de gloed die
De Leeslamp uitstraalt.
Abonneren op:
Posts (Atom)