Women's prize for fiction

Op 5 juni wordt de Women’s Fiction Prize voor het eerst uitgereikt. Het is de opvolger van de bekende Orange Prize, die jaarlijks in juni aan een vrouwelijke auteur wordt toegekend. Dat gebeurde voor het eerst in 1996 toen Helen Dunmore met ‘A Spell of Winter’ de laureaat was. Vorig jaar stopte Orange de sponsoring. De nieuwe sponsor wordt tijdens de nakende uitreiking bekendgemaakt. raks bij de uitreiking bekendmaken. De zes kanshebbers op de prijs zijn: •'Life After Life' van Kate Atkinson •'May We Be Forgiven' van A.M. Homes •'Flight Behaviour' van Barbara Kingsolver •'Where'd You Go, Bernadette' van Maria Semple •'NW' van Zadie Smith Op 5 juni wordt de winnares bekend gemaakt. Zij ontvangt 30.000 pond en een kunstwerk. Vorig jaar was de eer weggelegd voor Madeline Miller met 'The Song of Achilles'.

Meningen

Heel erg mooie column van Susan Smit gelezen in BOEK maar vel vooral zelf een oordeel: "... De mening zegeviert. Is het u weleens opgevallen dat mensen zelden meer iets nieuws bedenken of iets wezenlijks beweren, alleen maar overal iets van vinden? De gemiddelde mening wordt scherp en niet ongeestig geformuleerd en er volgen verder geen argumenten. Meningen maken de boel lekker overzichtelijk, neem ik aan. Heb je eenmaal een mening, dan ben je klaar. Je hoeft niet meer over het onderwerp te lezen, te praten of na te denken. Handig, want dan kun je snel door naar het volgende issue waarover een mening geformuleerd moet worden. Valt iemand je toch nog lastig over het onderwerp dan zef je minzaam en vastbesloten: 'Dat is mijn mening.' Discussie gesloten. De positie is bepaald, het oordeel gedeponeerd en daarmee is de kous af." ... "Mijmeringen van fictieve personages zijn niet bestand tegen het moderne meningengeweld. De binnenwereld van een romanfiguur is een wereld op zichzelf, waardoor je je kunt laten ontroeren, verrassen, verwonderen, waar je weerstand kunt tegen voelen of waarin je je kunt herkennen. Het zijn volstrekt particuliere gevoelens en gedachten, niet geschikt om tegen te ageren, maar bedoeld om mee in contact te komen. Wie in het hoofd en hart van een romanfiguur wil kruipen, moet bereid zijn de stroom van zijn denken te verleggen, zijn hart te openen, zich in te voelen, voor te stellen, mee te laten voeren. ..."